درمان افسردگی با ورزش ؛ ورزش منظم می تواند راهی موثر برای مدیریت و تسکین برخی علائم افسردگی باشد و یک مداخله آسان و نسبتا کم خطر برای اجراست. نشان داده شده است که درگیر شدن در ورزش منظم تأثیر زیادی در کاهش علائم افراد مبتلا به افسردگی از جمله اختلال افسردگی اساسی دارد.
شوچ و همکاران (2016) یک متاآنالیز را برای تعدیل سوگیری انتشار در مورد تأثیر ورزش بر افسردگی انجام داند و دریافتند که در بیست و پنج کارآزمایی تصادفی سازی شده کنترل شده بین سال های 2013 و 2015، اثر ضد افسردگی بزرگ و قابلتوجهی از متوسط تا شدید دارد.
با این حال نشان داده شده است که ورزش با شدت پایین تر مانند یوگا نیز بسته به فردی که ورزش می کند مفید است. مشخص شده است که 16 هفته ورزش منظم به اندازه دارو های ضد افسردگی در درمان افسردگی خفیف تا متوسط مؤثر است.
افزایش ورزش در یک دوره کوتاه تر نیز موثر بوده است، با کمتر از 9 هفته فعالیت منظم نشان داده شده است که خطر افسردگی کاهش میابد.
ورزش های هوازی مانند پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، دویدن یا شنا کردن، تمرینات مقاومتی یا قدرتی (مانند وزنه برداری) و ورزش های با شدت پایین تر مانند یوگا همگی در مدیریت علائم افسردگی مفید هستند. بهترین ورزش برای شما همان تمرینی است که از آن لذت می برید و احتمالاً به طور مداوم انجام می دهید – رفتن به پیاده روی سریع با یک دوست، باغبانی، پیاده روی سگ یا یک کلاس یوگا فعال می تواند مفید باشد!
ورزش برای بهبود سلامت جسمانی افراد مبتلا به افسردگی
افراد مبتلا به بیماری روانی در مقایسه با جمعیت عمومی حدود 10 سال امید به زندگی کمتری دارند. بیشتر این کاهش به افزایش نرخ بیماری های متابولیک قلبی در این جمعیت نسبت داده می شود. ورزش و PA عوامل کلیدی برای پیشگیری و مدیریت بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر مرتبط در جمعیت عمومی هستند و این برای افراد مبتلا به MDD متفاوت نیست.
دستورالعمل های درمان افسردگی
شواهد استفاده از ورزش قابل توجه است و به سرعت در حال رشد است. با وجود این شواهد قابل توجه، گنجاندن ورزش به عنوان یک جزء کلیدی در درمان ثابت نیست. برخی از دستورالعمل ها PA و ورزش را به عنوان راهبردهای درمانی توصیه شده برای افسردگی گنجانده اند، در حالی که برخی دیگر این کار را نکرده اند.
علی رغم این تصدیق، به نظر می رسد که PA هنوز توجه شایسته را دریافت نمیکند و استفاده از آن در عمل بالینی ارزش عادلانه ای برای استراتژی های غالب تر مانند دارو درمانی و روان درمانی ندارد.
به گفته اککاکیس و موری (67)، این می تواند به طور بالقوه به فقدان آگاهی، ناباوری، شک و تردید یا حتی بی میلی نسبت به شواهد موجود نسبت داده شود. پرداختن به این موضوع و اتکای فعلی به رویکرد دو جانبه درمان های گفتاری و دارود رمانی در آینده مهم است. دیدگاه های زیادی در مورد اینکه چگونه ورزش به افراد مبتلا به افسردگی کمک می کند وجود دارد، اگرچه دلایل دقیق آن مشخص نیست. همچنین هنوز مشخص نیست که کدام نوع یا چه مقدار ورزش بهتر است یا اینکه در صورت توقف ورزش فواید آن از بین می رود.
برخی از مطالعات نشان داده اند که ورزش می تواند یک درمان متوسط مفید برای افسردگی خفیف تا متوسط در بزرگسالان باشد. بنابراین ورزش باید به عنوان یک تغییر مهم در سبک زندگی در نظر گرفته شود که علاوه بر درمان های دیگر برای افسردگی استفاده می شود. فوایدی که می توان از ورزش به دست آورد به میزان تمرینی که انجام می شود بستگی دارد.
اکثر مطالعات نشان می دهند که ورزش زمانی مفید است، که از تمرینات هوازی (مانند دویدن یا پیاده روی)، حداقل به مدت 30 دقیقه، سه بار در هفته، حداقل به مدت هشت هفته استفاده می شود. تحقیقات بیشتری لازم است برای اینکه بهترین نوع ورزش، چند وقت یکبار و مدت زمان انجام و تعیین اینکه به صورت گروهی یا فردی بهتر است و همه ی این مسائل مشخص گردد.
توصیه فعلی حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط در بیشتر و ترجیحاً در تمام روزهای هفته است. افراد مبتلا به بیماری های قلبی یا تنفسی قابل توجه باید قبل از شروع برنامه ورزشی به دنبال مشاوره پزشکی باشند.
متخصصان ورزش که با بیماران افسرده کار می کنند، ممکن است از آشنایی با اصول مصاحبه انگیزشی (MI)، یک رویکرد کاملاً تحقیق شده برای ترویج تغییر رفتار، بهره مند شوند.
MI یک رویکرد مشارکتی است که در آن متخصص سلامت نه به عنوان یک متخصص که دستور العمل ها و نسخه ها را ارائه می دهد، بلکه به عنوان مشاوری که سعی می کند اهداف بیمار را درک کند و به بیمار برای رسیدن به اهدافش کمک کند، عمل می کند. متخصصان ورزش بهتر است به یاد داشته باشند که افسردگی اغلب یک اختلال چرخه ای است.
بیمارانی که یک رژیم ورزشی ثابت دارند هنوز هم می توانند مستعد ابتلا به دوره های افسردگی آینده باشند که به نوبه خود می تواند رژیم ورزشی آن ها را مختل کند. کمک به بیماران در پیش بینی موانع حفظ ورزش، از جمله عود افسردگی، می تواند احتمال موفقیت را افزایش دهد.
منبع :drbehboodi.ir